Cultureel ErfGOED
De Sint-Lambertuskerk en de Sint-Veronakapel zijn beschermd als monument, de Kerkring als dorpsgezicht. Het overige cultureel erfgoed dient beschermd te worden, hierbij denken we aan het kasteel van graaf de Liedekerke, Slagberg en de kasteelvijver, de watermolen, de Kleine Kerkstraat, de Dreef, de oude lindeboom achter de kerk, de kapel O.-L.-Vrouw ter Nood, Raffelberg e.a. Ook de cultuurhistorische landschappen, de (ver)gezichten en de bosrijke omgeving tussen Leefdaal en de gemeenten Neerijse, Duisburg, Vossem en Korbeek-Dijle staan onder druk.
Peterschap kan voor kleine erfgoedprojecten een oplossing bieden.
In Leefdaal is nog veel werk te verrichten. De werkgroep wil dit doen in samenspraak met de Erfgoedkamer.
Hier mag niet gebeuren wat heel wat pittoreske gebouwen die in de laatste decennia werden afgebroken te beurt viel. Als voorbeeld verwijzen we naar
de oude pastorij met vijver (achter de dorpsschool).
De restauratie van de kerkmuur is geslaagd, maar de toestand van de trap naar de Dreef en naar de Kleine Kerkstraat is ronduit gevaarlijk. De restauratie van het
oude gemeentehuis en van de rijkswachtbrigade mag gedeeltelijk geslaagd genoemd worden. De uitwerking van een globaal plan van de Dorpsstraat (en vooral het gedeelte Boskee tot Mezenstraat)
lijkt wel noodzakelijk.
Nu reeds verzetten we ons uitdrukkelijk tegen de afbraak van het vroegere klooster en de aanpalende dorpsschool. Deze gebouwen, daterend uit 1833, zijn een dertigtal
jaren geleden gerenoveerd (met helaas ook weer afbraak van omgevingsgebouwen).
Zij zijn één van de laatste toonaangevende historisch waardevolle gebouwen die reeds anderhalve eeuw het gezicht van het dorp bepalen en waar elke autochtone
Leefdaalnaar jeugdige geschiedenis heeft geschreven.
Het feit dat men overweegt deze gebouwen met de grond gelijk te maken is haast heiligschennis en we vragen de gemeente alternatieve oplossingen te overwegen.
Ook het niet-fysieke erfgoed vraagt aandacht o.a. de unieke jongmansgilden, plaatselijke verhalen, rijmen en liedjes, het Leefdaals dialect (het Leidels), de
talrijke bijnamen voor de Leefdaalse families, de verdwenen herbergen. Hiervoor kan (via oproep bijeenkomst gepensioneerden) een beroep gedaan worden op de oudere bewoners van het dorp.
